1. ความรู้และความชำนาญของผู้เลี้ยง ผู้เลี้ยงจะต้องมีความรู้และความชำนาญเกี่ยวกับสัตว์ที่ตนเองจะเลี้ยง และจะต้องฝึกฝนตนเองให้เป็นผู้ที่มีนิสัยรักสัตว์ อดทน ซื่อสัตย์ต่อตนเองและต่อเวลา เป็นผู้ที่แสวงหาความรู้ใหม่ๆ อยู่เสมอ โดยอ่านจากตำราหรือสอบถามผู้รู้เกี่ยวกับเรื่องสัตว์เลี้ยงที่จะเลี้ยง เช่น ถ้าต้องการเลี้ยงกระต่ายผู้เลี้ยงจะต้องเป็นผู้ที่มีความรู้ความชำนาญในเรื่องการเลี้ยงกระต่าย และหากต้องการความรู้เพิ่มเติมก็สอบถามผู้รู้ หรืออ่านหนังสือเกี่ยวกับการเลี้ยงกระต่ายเพิ่มเติม เป็นต้น
2. พันธุ์สัตว์ที่จะเลี้ยง เมื่อเลือกชนิดของสัตว์ที่จะเลี้ยงแล้ว ผู้เลี้ยงควรจะคัดเลือกพันธุ์สัตว์ที่ดีชนิดนั้นๆ มาเลี้ยง เพราะการคัดเลือกพันธุ์สัตว์ที่ดีมาเลี้ยงจะทำให้ผู้เลี้ยงได้รับผลตอบแทนดีกว่าพันธุ์สัตว์ที่ไม่ดี ลักษณะของพันธุ์สัตว์ที่ดี เช่น
– เลี้ยงง่ายเจริญเติบโตเร็ว
-ให้ผลผลิตสูง
-ทนทานต่อโรคและแมลงในท้องถิ่นนั้นๆ
3. โรงเรือนหรือกรงเลี้ยงสัตว์ โรงเรือนหรือกรงเลี้ยงจะต้องสร้างหรือจัดให้เหมาะสมกับชนิดของสัตว์ที่จะเลี้ยง เพราะโรงเรือนหรือกรงเลี้ยงในการเลี้ยงสัตว์แต่ละชนิดจะมีความแตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับชนิดของสัตว์ที่จะเลี้ยง สภาพแวดล้อม ทุน และแรงงานที่มีอยู่เช่น กรงที่ใช้เลี้ยงกระต่ายจะต้องมีขนาดใหญ่กว่ากรงที่ใช้เลี้ยงแฮมสเตอร์ เพราะกระต่ายจะเป็นสัตว์เลี้ยงที่มีขนาดใหญ่กว่าแฮมสเตอร์ เป็นต้น
4. อาหารและน้ำสำหรับเลี้ยงสัตว์ ให้อาหารที่ตรงกับชนิดของสัตว์เลี้ยงมีคุณภาพและปริมาณที่เหมาะสมกับความต้องการของสัตว์ และจะต้องให้ถูกวิธีแก่สัตว์เลี้ยงด้วย ส่วนน้ำที่ให้สัตว์กินจะต้องสะอาด และมีให้กินเพียงพอกับความต้องการของสัตว์ที่จะเลี้ยง การให้อาหาร – น้ำที่มีคุณภาพและเหมาะสมกับสัตว์จะทำให้สัตว์เจริญเติบโตดี ให้ผลผลิตที่มีคุณภาพแก่ผู้เลี้ยง เช่น ให้ไรแดง หรือลูกน้ำแก่ปลาสวยงาม ให้แครอท ผักบุ้ง แก่กระต่าย เป็นต้น
5. การสุขาภิบาลที่ดีแก่สัตว์เลี้ยง การสุขาภิบาลเป็นการปฏิบัติดูแล เพื่อให้สัตว์เลี้ยงมีสุขภาพที่ดีสามารถเจริญเติบโตได้ดีโดยปราศจากโรคต่างๆ เริ่มตั้งแต่การรักษาความสะอาดโรงเรือน การให้อาหารและน้ำที่สะอาดตลอดจนการฉีดวัคซีนป้องกันโรคต่างๆ แก่สัตว์เลี้ยงเช่น การนำสุนัขไปฉีดวัคซีนป้องกันโรคพิษสุนัขบ้าตามที่สัตวแพทย์แนะนำ
ได้ความรู้มากค่ะ
ตอบลบ